Hoe gaat een energieleverancier failliet en wat kan de klant daaruit leren?
Niettegenstaande dat in de ons omringende landen de leveranciers met bosjes de aftocht mogen blazen, kwam het voor de niet-ingewijden als donderslag bij heldere hemel, De Vlaamse Energieleverancier is failliet.. De recente prijs hausse is er een van een ongekend formaat en is uiteindelijk relatief onaangekondigd ons opgedrongen.
Om inzicht te krijgen in hoe zo’n faling kan *plaatsvinden/gebeuren, moeten we eerst dieper in de modus operandi van dergelijke spelers. Alles begint bij de prijsformule. Energiespelers die een variabele formule hanteren hebben veel minder last. Vrezen zij wanbetalers en enorm hoge afrekeningen die onbetaald blijven? Volmondig ja, maar de dure energie die ingekocht wordt, wordt ook aan die prijs verkocht. Hier wringt het schoentje dus niet.
Vaste prijzen daar zit het hem natuurlijk. Volgende rekenoefening brengt snel duidelijkheid: Klant Y gaat een contract aan voor volume Y aan de prijs X/MWh. De leverancier kan nu twee dingen doen op de future markt: het volledige volume aankopen aan de marktprijs waarop het contract is afgesloten ( de prijs is natuurlijk ook hierop afgestemd) of niks aankopen en gokken op een goedkopere spotnotering in de toekomst. De realiteit is natuurlijk veel genuanceerder. Doorgaans wordt een deel ingekocht op de future markt als defensieve positie op de markt en wordt er een deel niet aangekocht om in de toekomst de spotmarkt te volgen of bij te kopen op een gunstig moment.
Het schoentje wringt hem natuurlijk bij de leveranciers die de afgelopen jaren niet of weinig aankochten op de future markt en dus geen defensieve positie innamen. Aan de klant moet prijs X/MWh contractueel aangerekend worden, alleen staat de spotmarkt aan X*4. Ofwel verbreek je het contract, slik je het verlies of kan je simpelweg niet verder, want verbreking kost natuurlijk ook geld.
Wat leren we hier nu uit en wat is dat failliet van een model?
Vooreerst moeten we de distinctie maken tussen een contractueel gebonden klant en een niet-contractueel gebonden klant. Voor contractuele gebonden klanten zal een goede vaste prijs nog steeds mogelijk zijn in de toekomst, zij zijn immers gebonden aan hun contract. Dus de leverancier kan er hier van uitgaan dat de klanten dit ook daadwerkelijk zullen verbruiken en betalen. Maar alle niet-contractuele verbruikers – en dat zijn er sinds de wetsverandering van 01/01/2021 wel wat (<100MWh) – kunnen ten allen tijde hun contract opzeggen.
Dus in concreto kan een klant die geen grootverbruiker is opzeggen en veranderen van leverancier wanneer hij wil. De wetgever biedt hier meer bescherming voor de klant. Alleen is de vraag welke leverancier een goede vaste prijs zal durven afgeven. Situatieschets? De klant tekent een vast contract aan prijs X/MWh. De leverancier moet bovenstaande problematiek indachtig blijven. Gezien de huidige schommelingen speelt hij op veiligen koopt alles aan. Zes maanden later daalt de markt echter, de klant kiest een andere leverancier en wie staat er met zijn dure ingekochte energie? Inderdaad de leverancier. Had hij niks ingekocht en de markt stijgt door, dan zat hijmet gebakken peren.Bij grootverbruikers is dit probleem er niet, de klant is contractueel gebonden en kan niet zomaar veranderen.
Zullen er nog vaste prijzen zijn op een niet-contractuele markt? De klanten die graag gemoedsrust hebben en hun begroting opmaken voor de komende periode zullen dat inderdaad kunnen. Alleen zal die prijs bijzonder duur zijn. Kiezen voor een vaste prijs is een risicoaverse keuze en risico bij een andere partij leggen? Dat kost natuurlijk.
Wil jij weten wat de beste optie is voor uw bedrijf? Aarzel dan vooral niet en contacteer ons.